การจัดสรรทรัพยากรหน่วยประมวลผลฐาน (Baseband Unit - BBU) หมายถึงการกระจายทรัพยากรที่มีอยู่ทั้งในรูปแบบคงที่หรือแบบไดนามิก ซึ่งรวมถึงกำลังการประมวลผล หน่วยความจำ และทรัพยากรของอินเตอร์เฟซสัญญาณวิทยุภายใน BBU เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของเครือข่าย ปฏิบัติตามข้อตกลงระดับบริการ (Service Level Agreements - SLAs) และเพิ่มประสิทธิภาพในการใช้ทรัพยากรสูงสุด ใน BBU แบบดั้งเดิม ทรัพยากรจะถูกกำหนดให้กับคลื่นความถี่วิทยุหรือเซลล์เฉพาะไว้ล่วงหน้า ทำให้เกิดความไม่มีประสิทธิภาพเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงของปริมาณการใช้งาน เช่น ช่วงเวลาที่มีการใช้งานน้อยจะเกิดการใช้ทรัพยากรไม่เต็มที่ และในช่วงเวลาที่มีการใช้งานสูงจะเกิดการติดขัด ในทางกลยุทธ์การจัดสรรทรัพยากรสมัยใหม่ ใช้ BBU ที่เป็นแบบซอฟต์แวร์กำหนดและจำลองเสมือน (vBBU) เพื่อให้สามารถแบ่งปันทรัพยากรได้แบบไดนามิก โดยที่ทรัพยากร เช่น คอร์ประมวลผล บล็อกหน่วยความจำ และชุดการประมวลผลสัญญาณ จะถูกจัดสรรใหม่แบบเรียลไทม์ตามตัวชี้วัด เช่น จำนวนผู้ใช้งาน ความต้องการอัตราการส่งข้อมูล และประเภทของแอปพลิเคชัน (เช่น การให้ความสำคัญกับ URLLC มากกว่า eMBB เป็นต้น) เทคนิคหลักๆ ได้แก่ การกระจายโหลด (Load Balancing) ซึ่งจะย้ายทรัพยากรจากเซลล์ที่มีภาระหนักไปยังเซลล์ที่มีภาระเบา การจัดสรรตามคุณภาพบริการ (QoS Based Allocation) ซึ่งจะสำรองทรัพยากรไว้สำหรับบริการสำคัญ (เช่น การโทรฉุกเฉิน หรือ IoT ในอุตสาหกรรม) และการจัดสรรแบบทำนายล่วงหน้า (Predictive Allocation) ที่ใช้อัลกอริทึมปัญญาประดิษฐ์ (AI) เพื่อคาดการณ์การเพิ่มขึ้นของปริมาณการใช้งาน (เช่น การแข่งขันกีฬา) และจัดเตรียมทรัพยากรไว้ล่วงหน้า การจัดสรรทรัพยากรยังต้องคำนึงถึงข้อจำกัดของเครือข่าย fronthaul เพื่อให้แน่ใจว่าทรัพยากร BBU ที่จัดสรรไว้สอดคล้องกับแบนด์วิดธ์และความล่าช้าของ Remote Radio Unit (RRU) เพื่อป้องกันคอขวด ในกรณีของ BBU pool แบบรวมศูนย์กลาง การจัดสรรจะถูกเพิ่มประสิทธิภาพข้ามหลายสถานี ทำให้เกิดการแบ่งปันทรัพยากรระหว่างเซลล์ต่างๆ และการจัดการการรบกวนร่วมกัน (เช่น การส่งแบบ Coordinated Multi-Point) ความท้าทายหลักๆ ได้แก่ การลดความล่าช้าในการจัดสรรใหม่ (เพื่อไม่ให้เกิดการหยุดชะงักของบริการ) และการสร้างสมดุลระหว่างความเท่าเทียม (การเข้าถึงทรัพยากรอย่างเท่าเทียมกันของทุกเซลล์) กับประสิทธิภาพ (การเพิ่มอัตราผ่านสูงสุด) การจัดสรรทรัพยากร BBU ที่มีประสิทธิภาพมีผลโดยตรงต่อตัวชี้วัดประสิทธิภาพของเครือข่าย (KPIs) เช่น การลดความล่าช้า การเพิ่มประสิทธิภาพการใช้คลื่นความถี่ และการลดต้นทุนการดำเนินงานด้วยการลดทรัพยากรที่ว่างไว้โดยไม่ได้ใช้ ทำให้การจัดสรรทรัพยากร BBU เป็นองค์ประกอบสำคัญของการเพิ่มประสิทธิภาพเครือข่าย 4G/5G ในปัจจุบัน