Elektrik tesisatlarında elektrik bandı renk seçenekleri, işlevsel ve güvenlik amaçlarını birlikte sağlar; kablo fazlarını, voltaj seviyelerini ve özel uygulamaları hızlı bir şekilde tanımlama imkanı sunar ve sektör standartları ile yönetmeliklere uygunluk sağlar. Renk kodlama sistemi bölgeye göre değişiklik gösterir; ancak genellikle NEC (National Electrical Code) ABD'de, IEC (Uluslararası Elektroteknik Komisyonu) küresel olarak ve BS (İngiliz Standartları) İngiltere'de belirlenen yönergeleri izler, böylece tesisat, bakım ve onarım sırasında hata riskini azaltarak tutarlılığı sağlar. Siyah, en yaygın renktir; düşük voltaj uygulamalarında (600V'a kadar) genel izolasyon için kullanılır, ek yerlerinin sarılması, kablo demetlerinin bağlanması veya faz olmayan iletkenlerin izole edilmesi gibi işlemlerde kullanılır. Faz açısından özel bir tanımlama yapmadığı için renk kodlamasının kritik olmadığı durumlarda genel amaçlı kullanımı oldukça esnektir. Beyaz ve gri bantlar genellikle nötr iletkenler için kullanılır; NEC standartlarına göre nötr kabloların beyaz, gri veya üç adet sürekli beyaz çizgi ile işaretlenmesi gerekir; bu da elektrikçilerin nötr ile faz iletkenlerini karıştırmalarını önleyerek kısa devre riskini azaltır. Kırmızı ve turuncu bantlar genellikle yüksek voltaj sistemleri (600V'un üzerinde) veya üç fazlı sistemlerde faz iletkenlerini belirtmek için kullanılır. Birçok ülkede kırmızı A fazını, turuncu ise B fazını temsil eder; ancak bu durum ülke bazında değişebilir. Örneğin Avrupa'da faz renkleri genellikle kahverengi, siyah ve gri olur. Bu canlı renkler, yüksek risk taşıyan iletkenlere dikkat çekerek güvenliği artırır. Yeşil ve sarı çizgili yeşil renk, toprak (topraklama) iletkenleri için evrensel olarak tanınan bir güvenlik rengidir; elektrik çarpmalarını önlemek için arızalı akımları toprağa yönlendiren topraklama ve bağlama kablolarını tanımlamada kritik rol oynar. Bu renk kodlaması küresel olarak standartlaştırılmıştır ve uluslararası tesisatlarda karışıklığı önler. Mavi ve sarı bantların çeşitli kullanım alanları vardır: mavi genellikle düşük voltaj iletişim kabloları (örneğin Ethernet, telefon hatları) veya bazı bölgelerde nötr iletkenler için kullanılırken, sarı faz iletkenlerini, tehlikeli alanlarda uyarı bantlarını veya geçici bağlantıları işaretlemek için kullanılabilir. Mor gibi özel renkler, hassas ekipmanlarda (örneğin tıbbi cihazlar) ayrı topraklamaya ihtiyaç duyan izole toprak devrelerini tanımlamada kullanılır. Bazı bantlarda daha iyi anlaşılırlık için renk kombinasyonları veya baskı işaretlemeleri (örneğin voltaj değerleri) yer alabilir. Örneğin, kırmızı yazı ile siyah bant yüksek voltaj izolasyonunu gösterebilir; çizgili bantlar (örneğin kırmızı ve beyaz) belirli devreleri tanımlamak için kullanılabilir. Renk seçimi aynı zamanda çevresel faktörleri de dikkate alır: flüoresan renkler (örneğin neon sarı) düşük ışıklı alanlarda daha iyi görünürlik için kullanılırken, UV dirençli renkler dış mekan uygulamalarında solmayı önler. Renk kodlaması standartlarına uymak çoğu bölgede zorunludur; çünkü yanlış tanımlama elektrik kazalarına, ekipman hasarlarına veya yönetmelik ihlallerine yol açabilir. Elektrikçiler ve kurulumcular, uygunluğu sağlamak için bölgesel farklılıklara aşina olmalıdırlar; bu nedenle elektrik bandı renk seçenekleri, güvenli ve etkili elektrik sistemi yönetiminin temel bir parçasıdır.