Przepustowość w kablu kategorii Cat oznacza zakres częstotliwości, które mogą być przesyłane bez znaczącego pogorszenia sygnału, mierzoną w megahercach (MHz), i ma bezpośredni wpływ na szybkość transferu danych. Cat5e, który jest podstawą współczesnych sieci, oferuje przepustowość 100 MHz, wspierając Ethernet 1 Gbps – wystarczającą dla większości zastosowań domowych i małych firm, gdzie głównymi zastosowaniami są streaming, udostępnianie plików i przeglądanie stron internetowych. Cat6 zwiększa przepustowość do 250 MHz, umożliwiając prędkości 10 Gbps na odległościach do 55 metrów; wyższy zakres częstotliwości pozwala na jednoczesne przesyłanie większej ilości danych, co jest istotne w przypadku zadań wymagających dużej przepustowości, takich jak edycja wideo w rozdzielczości 4K czy transfer dużych baz danych w biurach. Cat6a poszerza przepustowość do 500 MHz, utrzymując prędkość 10 Gbps na pełnej standardowej długości 100 metrów, co czyni go odpowiednim dla sieci korporacyjnych, gdzie dłuższe odcinki kabla są powszechne. Cat7 i Cat7a poszerzają przepustowość odpowiednio do 600 MHz i 1000 MHz, wspierając 10 Gbps na 100 metrach oraz 40 Gbps na krótszych dystansach (do 50 metrów dla Cat7a), idealny dla gęstych centrów danych. Cat8, najwyższy obecny standard, oferuje przepustowość 2000 MHz, umożliwiając prędkości 40 Gbps do 30 metrów i 25 Gbps do 100 metrów, przeznaczony do bardzo szybkich połączeń serwer-switch. Przepustowość ograniczona jest przez czynniki takie jak długość kabla – tłumienie sygnału wzrasta wraz z odległością, co zmniejsza efektywną przepustowość – oraz zakłócenia; nieekranowane kable Cat (UTP) są bardziej narażone na zakłócenia elektromagnetyczne (EMI) przy wyższych częstotliwościach niż ekranowane wersje (STP/FTP). Dla użytkowników kluczowe jest dobranie przepustowości do potrzeb: nadmierna specyfikacja (np. Cat8 w zastosowaniu domowym) zwiększa koszty bez przynoszenia korzyści, podczas gdy niedostateczna specyfikacja (np. Cat5e dla sieci 10 Gbps) powoduje wąskie gardła.