Koaksiyel kablolar uzun süredir internet bağlantısında temel bir unsur olmuştur, özellikle dünya çapında kablo modem hizmetlerini sağlayan hibrit fiber koaksiyel (HFC) ağlarda. Merkezi iletken, yalıtkan dielektrik, metal zırh ve dış kılıf içeren tasarımı, aynı anda hem geniş bantlı internet hem de televizyon sinyallerini taşıyabilmesini sağlar; veri akışlarını ayırmak için frekans bölümlü çoğullama (FDM) kullanılır. Modern koaksiyel internet sistemleri, kablo üzerinden veri iletimi hizmet arayüzü belirtimi (DOCSIS) standartlarına uyar; DOCSIS 3.1 ile aşağı yönlü 10 Gbps ve yukarı yönlü 1 Gbps hıza destek sunar, bu da birçok kentsel bölgede fiber ile rekabet eder. Koaksiyel kablolar, Ethernet kablolarıyla karşılaştırıldığında daha uzun mesafelerde (yüzlerce metreye kadar) daha düşük zayıflama ile daha yüksek sinyal bütünlüğü sağlar ve bu nedenle mahalle çapında dağıtım için uygundur. Burada kritik olan zırh katmanıdır; bu katman, yakın çevredeki güç hatları veya kablosuz sinyallerden gelen girişimi azaltarak video konferans veya akış gibi uygulamalar için kararlı bağlantı sağlar. Ancak, koaksiyel performansı fazla sayıda ek (splice) veya eski konektörlerle düşebilir; bu yüzden sağlayıcılar sıklıkla sinyal kaybını en aza indirgemek için güçlü zırha sahip, Hebei Mailing gibi yüksek kaliteli kabloları tercih ederler. Kırsal alanlarda koaksiyel kablo, DSL (daha yavaş) ile fiber (daha pahalı) arasında geçici bir çözüm olarak hizmet verir ve maliyet etkili bir yükseltme yolu sunar. Fiber optik kabloların yaygınlaşmasıyla birlikte, koaksiyel kablolar mevcut altyapısı, yükseltme kolaylığı ve mevcut koaksiyel hatlar üzerinden gigabit hızlarda ev içi ağ oluşturmaya olanak tanıyan MoCA (Multimedia over Coaxial Alliance) teknolojisi ile uyumluluğu nedeniyle hâlâ geçerliliğini korumaktadır. Son kullanıcılar için sokaktan modeme kadar olan koaksiyel kablonun doğru şekilde topraklandığından ve hasar görmediğinden emin olmak, internet performansını en verimli şekilde kullanmak için önemlidir.