×
A Unidade Radio Remota, ou RRU en abreviatura, desempeña un papel fundamental nas redes celulares modernas ao tomar as sinais dixitais que saen da Unidade de Banda Base (BBU) e convertelas en ondas de radio reais que podemos transmitir sen fíos. Cando os operadores trasladan estes compoñentes de RF fóra das localizacións centrais e os colocan xusto ao lado das antenas, reducen a degradación do sinal ao longo dos longos cables que van entre as salas de equipos. Ademais, isto dá ás empresas de telecomunicacións moita máis liberdade á hora de deseñar as súas zonas de cobertura. Que fai exactamente unha RRU? Pois, entre outras cousas, amplifica sinais débiles para que viaxen máis lonxe, filtra o ruído de fondo indeseado que podería interferir nas chamadas ou transferencias de datos, e mantén todo limpo e estable incluso ao cambiar entre diferentes rangos de frecuencia, como a popular banda de 700 MHz utilizada para cobertura rural ou o espectro máis rápido de 3,5 GHz atopado en entornos urbanos.
Os RRUs traballan xuntos con BBUs que se encargan de todo o procesamento dixital e xestionan os protocolos. Toda esta configuración divide as funcións de xeito que a maioría do procesamento intensivo ocorre no BBU mentres que o RRU se encarga das tarefas de radiofrecuencia. Esta disposición reduce bastante a latencia do sistema, case á metade en comparación cos sistemas antigos onde todo estaba integrado nunha única unidade. Outra vantaxe é que facilita a escalabilidade e simplifica as reparacións cando algo falla. Porén, como desvantaxe, estes RRUs consomen aproximadamente dous terzos da potencia total utilizada por unha estación base. Iso significa que os deseñadores deben prestar especial atención á xestión do calor, especialmente porque estas unidades adoitan estar no exterior en todo tipo de condicións meteorolóxicas.
As estacións base modernas constan de tres capas principais:
Ao colocar o RRU xunto á antena, as perdas por cable coaxial—ata 4 dB por cada 100 metros a 2,6 GHz—reducense considerablemente, mellorando tanto a cobertura como a eficiencia enerxética.
Ao xestionar tanto o tráfico de subida como o de descida, as unidades de radio remotas funcionan tomando esas sinais ópticas que chegan a través de conexións de fibra e converténdoas en sinais eléctricas. Estas amplificanse ata niveis de transmisión que van de 20 a 80 vatios antes de ser dirixidas a través de matrices de antenas con fins de formación de feixes. O resultado? Posibilitan configuracións MIMO avanzadas, o que significa que se observa unha eficiencia espectral aproximadamente tres veces mellor en áreas urbanas onde o espazo é limitado. Segundo medicións de campo, os sitios equipados con URIs manteñen a dispoñibilidade do sinal arredor do 98,4%, moi por diante dos sistemas centralizados tradicionais que se sitúan arredor do 89,1%. Por que a diferenza? A mellor calidade do sinal combinada cunhas perdas reducidas ao longo dos camiños de transmisión fai toda a diferencia aquí.
Ao escoller un RRU, é importante que coincida coas bandas nas que a rede opera actualmente, xa sexa sub-6 GHz ou esas frecuencias mmWave para o despregue de 5G. O soporte para agregación de operadores é case obrigatorio hoxe en día, dado que moitos operadores teñen que xestionar todo tipo de asignacións espectrais fragmentadas. O material do substrato PCB tamén importa. Materiais de boa calidade axudan a manter o rendemento estable en diferentes frecuencias. Algúns fabricantes afirman que os seus substratos optimizados reducen a frecuencia con que os enxeñeiros deben reaxustar as configuracións cando se despregan múltiples bandas xuntas, ás veces entre un 20 e un 40 por cento. Para quen xestiona redes en entornos difíciles, ten sentido considerar unidades con boas propiedades dieléctricas. Estes compoñentes tenden a resistir mellor a degradación do sinal fronte a demandas variables de carga e condicións climáticas extremas que as instalacións do mundo real atopan inevitablemente.
Para manter os sinais claros cando o tráfico aumenta, as unidades remotas de radio de alto rendemento deben acadar polo menos 43 dBm no seu punto de compresión de 1 dB. Se este limiar cae demasiado baixo, a distorsión convértese nun problema real durante os períodos máis ocupados. No que se refire á magnitude do vector de erro, é fundamental permanecer por debaixo do 3% para garantir unha modulación precisa en diferentes canles. Os sistemas que superan os 60 vatios dependen moito de boas solucións de arrefriamento porque a acumulación de calor pode reducir a calidade do sinal entre un 15% e un 30%. Este tipo de degradación suma rápido en condicións reais. O equipo que incorpora amplificadores ultra de baixo ruído dá aos operadores un incremento de entre 4 e 6 dB nas relacións sinal-ruido, o que fai que estes LNA sexan especialmente valiosos onde hai moitos sinais competitivos, como nos centros urbanos ou áreas densamente poboadas.
Os cables coaxiais estándar perden arredor dun medio decibelio por metro a frecuencias de uns 3,5 GHz, o que os fai bastante ineficientes para distancias longas na maioría dos casos. Cando instalamos unidades de radio remotas máis preto das antenas reais, isto reduce a cantidade de cable necesaria e pode diminuír en aproximadamente un 70 por cento eses molestos problemas de intermodulación pasiva. Para edificios con equipos montados nas azoteas, o uso de kits de presurización convértese en esencial, xa que evitan que a auga entre nos cables onde non ten nada que facer. Outro paso intelixente vén ao combinar fibras ópticas coa tecnoloxía RRU. Estes sistemas híbridos melloran realmente o rendemento, mantendo as sinaturas fortes cunha calidade do 98% incluso en distancias de ata 500 metros grazas a esas especiais conexións ópticas de baixa perda.
A correcta implementación dos RRUs depende moito de como se conecten fisicamente e electricamente ás antenas. Cando os enxeñeiros axustan a impedancia correctamente, poden reducir a potencia reflectida a menos de 0,5 dB, o que axuda a manter as sinaturas fortes e claras. Os recentes avances tecnolóxicos en aspectos como a fotónica integrada e os materiais especiais chamados metamateriais fixeron posible converter sinais analóxicos en dixitais máis rápido que nunca — estamos a falar de menos de 500 nanosegundos actualmente. Esta velocidade é moi importante para coordinar feixes en tempo real, algo necesario para que as redes 5G NR funcionen axeitadamente. Para operadores que xestionan despregamentos a grande escala, melloras deste tipo supoñen unha gran diferenza á hora de manter un temporizado preciso entre múltiples puntos e axustar dinamicamente os feixes segundo cambian as condicións.
As unidades de radio remotas de nova xeración veñen equipadas con configuracións 64T64R (é dicir, 64 transmisores emparellados con 64 receptores) que posibilitan o MIMO masivo. Esta configuración permite ao sistema enviar datos a varios usuarios á vez en vez dun só usuario cada vez. Sistemas intelixentes de aprendizaxe automática axustan eses parámetros de formación de feixes aproximadamente cada dous milisegundos, e as probas en campo mostraron que isto pode aumentar o débito para os usuarios na periferia das celdas en arredor dun corenta por cento. En canto aos estándares, o 5G require que o equipo poida manexar oito capas de multiplexación espacial. Cando todas esas capas funcionan correctamente xuntas, estamos a falar de velocidades potenciais que chegan ata dez gigabits por segundo grazas a estes métodos de transmisión coordinados a través de diferentes antenas.
Nas áreas urbanas, o 60% dos operadores despregan RRU distribuídos preto das antenas para minimizar a perda do alimentador e a latencia. Aínda que as configuracións centralizadas de BBU-RRU seguen dominando nos estadios (85% da cuota de mercado) para o control coordinado da interferencia, os modelos distribuídos reducen a latencia nun 35% nos entornos de edificios altos ao permitir o procesamento de sinais na periferia e simplificar as demandas de fronthaul.
Os sistemas de antenas distribuídas, ou DAS en abreviatura, funcionan despregando varias antenas xunto con unidades de radio remotas (RRU) para mellorar a cobertura do sinal en edificios grandes ou estruturas complicadas. Estas RRU actúan como punto de conexión principal entre a unidade de banda base (BBU) e as antenas reais. Cando colocamos estas RRU xusto ao lado das antenas instaladas, axuda a reducir esas molestas perdas por cable coaxial. Ademais, esta configuración permite diferentes trazados de rede, como conectar todo nunha cadea ou empregando un patrón en estrela. Que é o que fai que todo isto sexa tan bo? Pois crea redes que poden crecer facilmente mentres manteñen unha latencia moi baixa, frecuentemente por debaixo dos 2 milisegundos. Vimos que este método funciona particularmente ben en lugares con moita xente en movemento, pensemos por exemplo en recintos deportivos. Ao centralizar a instalación das RRU, os enxeñeiros conseguen simplificar bastante as cousas no lado do fronthaul, algo así como a metade da complexidade habitual segundo os nosos informes de campo.
Os sistemas DAS mellorados con RRU abordan os principais retos urbanos:
Estes sistemas distribúen sinais 4G e 5G simultaneamente, asegurando unha infraestrutura preparada para o futuro. Un estudo de campo de 2023 atopou que o DAS baseado en RRU acadou unha fiabilidade do sinal do 98,2% en 5 km² de zona urbana—un 22% máis ca as macrocélulas autónomas.
O consumo de enerxía dos RRU 5G aumenta arredor dun 30 a 40 por cento en comparación cos seus homólogos 4G, xa que manexan anchos de banda moito maiores e utilizan esas grandes matrices MIMO. Para manter o funcionamento sen problemas, os fabricantes comezaron a implementar sistemas intelixentes de refrixeración como métodos de refrigeración líquida e materiais especiais de disipación de calor que conseguen manter as temperaturas interiores por debaixo dos 45 graos Celsius incluso cando fai moito calor no exterior. Sen unha xestión térmica adecuada, estas unidades non duran case tanto tempo en lugares onde o sol incide todo o día. Vimos casos nos que unha mala refrigeración reduce á metade a esperanza de vida dos RRU en zonas tropicais, razón pola cal investir en boas solucións de refrigeración marca unha gran diferenza tanto na durabilidade do equipo como na súa fiabilidade continuada día tras día.
As unidades de radio remotas actuais necesitan xestionar entre catro e seis bandas de frecuencia diferentes que abarcan desde as redes LTE ata o 5G New Radio e varios protocolos de IoT. Isto permite que múltiples operadores compartan a mesma infraestrutura física en zonas urbanas concorridas onde o espazo é escaso. O resultado? Unha redución considerable da sobrecarga nas torres, co que se estima que se precisa entre a metade e dous terzos menos instalacións, sen comprometer a calidade do sinal, que segue sendo fiadamente forte na maioría dos casos. O que fai que estes sistemas sexan tan valiosos é a súa aproximación de deseño modular. Os operadores poden simplemente engadir módulos de radio cando adquiren novas licenzas de espectro, en vez de substituír completamente equipos enteiros. Isto non só reduce os gastos de capital, senón que tamén minimiza as interrupcións no servizo durante as actualizacións da rede.
A tecnoloxía Virtual Radio Access Network separa basicamente o hardware RRU dos compoñentes de software baseband propietarios, trasladando moita da carga de procesamento a plataformas en nube. O que isto significa para a industria é que agora necesitamos conexións de fronthaul estándar, como eCPRI, xunto con protocolos de temporización moi precisos se queremos manternos ao día coas demandas estritas de latencia. Os informes de campo das empresas de telecomunicacións amosan resultados realmente impresionantes. As redes que funcionan con RRUs compatibles con vRAN reduciron os seus tempos de implementación de servizos aproximadamente un 40 por cento, mentres que os gastos de mantemento baixaron uns 35 por cento. As razóns principais detrás destas melloras? Sistemas máis adaptables combinados con procesos automatizados en todas as operacións da rede marcan toda a diferenza no actual entorno de telecomunicacións acelerado.
Que é un RRU?
Unha RRU, ou Unidade de Radio Remota, é un compoñente das redes de telecomunicacións que converte sinais dixitais da Unidade de Banda Base (BBU) en sinais de radio para a súa transmisión.
Por que se sitúan as RRU preto das antenas?
A colocación das RRU xunto ás antenas reduce a perda de sinal ao longo dos camiños de transmisión, mellorando a intensidade do sinal e a eficiencia da cobertura.
Como contribúen as RRU á eficiencia enerxética?
Ao estar colocadas xunto ás antenas, as RRU reducen as perdas nos cables coaxiais, diminuíndo significativamente a atenuación do sinal e mellorando a eficiencia enerxética.
Cal é a relación entre as RRU e as BBU?
As RRU encárganse das tarefas de frecuencia de radio, mentres que as BBU realizan o procesamento dixital e a xestión de protocolos, creando unha arquitectura de sistema eficiente.
Novas de última hora2025-09-30
2025-08-30
2025-07-28
2025-06-25
2025-03-12
2025-03-12
Hebei Mailing Communication Equipment Co., Ltd. ofrece soluciones de alta calidade en RRU, BBU e infraestrutura de comunicación. Especializándose en equipo estable e de alta resistencia para o sector global de telecomunicacións, militar, aerospacial e industrial. Entrega fiábel a nivel mundial.
EN
